การแบ่งประโยคเพื่อการสื่อสาร

ประโยคที่ใช้ในการสื่อสารมีหลายชนิด ต้องพิจารณาเลือกใช้ให้ตรงตาม จุดประสงค์ เช่น 

ประโยคบอกเล่า ใช้บอกกล่าวเรื่องราวต่าง ๆ ให้ผู้อื่นรู้เรื่อง เช่น 

• วันนี้คุณยายจะพาผมไปดูละคร 
• จุดรวมความสนใจอยู่ที่เวทีการแสดง
• ผมจะฝึกตีกลองมโนราห์

ประโยคปฏิเสธ ใช้บอกว่าเรื่องราวนั้น ๆ ไม่ใช่ ไม่ต้องการ หรือไม่จริง มักมีคําว่า ไม่ ไม่ใช่ ไม่ได้ อยู่ด้วย เช่น

• ฉันไม่ชอบชมการแสดง 
• นี่ไม่ใช่นิสัยของโอม
• ผมไม่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนเพราะพาคุณยายไปชมละคร

ประโยคคําถาม ใช้ถามผู้อื่นเมื่อต้องการคําตอบ มักมีคําแสดงคําถาม ใคร อะไร ที่ไหน เมื่อไร ทําไม่ไหม  ฯลฯ  เช่น

• ใครแสดงเป็นนางมโนราห์ 
• โอมประทับใจอะไรจากการชมการแสดง
• หิวไหม 
• เข้าห้องน้ำไหม

ประโยคขอร้อง ใช้ขอร้องให้ผู้อื่นทําอย่างหนึ่งอย่างใด มักมีคําว่า กรุณา โปรด ช่วย ฯลฯ อยู่ด้วย เช่น

• กรุณาปิดโทรศัพท์มือถือระหว่างชมการแสดง 
• โปรดร่วมมือกับโรงละครแห่งชาติในการรักษาความสะอาด
• ช่วยรักษาสมบัติของชาติด้านนาฏศิลป์ด้วย

ประโยคแสดงความต้องการ ใช้บอกความต้องการของตนเองให้ผู้อื่น รับรู้ มักมีคําว่า อยาก ต้องการ ประสงค์ อยู่ด้วย เช่น

•     ฉันอยากไปขี่จักรยานร่วมรณรงค์ประหยัดพลังงาน
•     ผมต้องการไปโรงละครแห่งชาติเพื่อเป็นเพื่อนคุณยาย
•     เราทุกคนประสงค์จะมีคอนเสิร์ตทํานองกลองไทยที่มีชื่อเสียง 

ประโยคคําสั่ง ใช้สั่งให้ผู้อื่นทําอย่างใดอย่างหนึ่ง อาจให้ทําหรือห้าม    มิให้ทําก็ได้ เช่น

• เกมครองห้ามถ่ายภาพ 
• ห้ามนําอาหารเข้ามารับประทาน
• จงปฏิบัติตามระเบียบการเข้าชมโรงละครแห่งชาติ 
• อย่าลืมไปเป็นเพื่อนคุณยายนะลูก