ชนิดของคํา

       การเลือกใช้คําให้ถูกต้องตามชนิดและหน้าที่ จะช่วยให้สื่อสารทํา ความเข้าใจได้ตรงตามความต้องการและรวดเร็ว คําในภาษาไทยมีหลายชนิด ที่ควรทราบในระดับชั้นนี้ คือ คํานาม คําสรรพนาม คํากริยา คําวิเศษณ์  คําบุพบท คําเชื่อม คําอุทาน

คำนาม

        คําที่ใช้เรียกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ สภาพธรรมชาติ สถานที่ต่าง ๆ ทั้งที่ เป็นสิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิต ทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม เรียกว่า คํานาม

• คํานามสามัญ

อ่านและพิจารณาประโยคต่อไปนี้ 

๑) พ่อ แม่ ลูกช่วยกันใส่บาตร 

๒) หลายประเทศในโลกมีเศรษฐกิจดีขึ้น 

๓) กล้วยเป็นต้นไม้สารพัดประโยชน์ 

๔) กล้วยตานีมีลําต้นตรง ใบยาวสีเขียวเข้ม 

๕) คุณยายชอบรับประทานมะม่วงกับข้าวสวย 

๖) มะม่วงเขียวเสวยมีรสชาติอร่อย 

๗) นกกําลังบินกลับรัง 

๘) น้องอยากเลี้ยงนกขุนทอง

** คําที่พิมพ์ตัวหนาในประโยคตัวอย่างข้างต้น เป็นคํานามทั่วไป เรียกว่า คํานามสามัญ

• คำนามวิสามัญ

อ่านและพิจารณาประโยคต่อไปนี้

๑) นักท่องเที่ยวชอบไปชมวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม 

๒) กล้วยตานี้มีถิ่นกําเนิดอยู่ทางตอนใต้ของประเทศอินเดีย 

๓) วันอาทิตย์หน้าเราจะปลูกกล้วยในสวน 

๔) ลูกสาวของหทัยชื่อหอม

** คําที่พิมพ์ตัวหนาในประโยคตัวอย่างข้างต้น คือ พระเชตุพนวิมลมังคลาราม อินเดีย อาทิตย์ หทัย หอม เป็นคําที่ตั้งขึ้นเพื่อเป็นชื่อเฉพาะของคน สัตว์ สิ่งของ และ สถานที่ เรียกว่า คํานามวิสามัญ คํานามวิสามัญส่วนใหญ่เมื่อจะใช้ มักมีคํานามสามัญ เช่น วัด ประเทศ วัน (คําที่พิมพ์ตัวเอนหนา) อยู่ข้างหน้าด้วย

• คําลักษณนาม

อ่านและพิจารณาประโยคต่อไปนี้

๑) ท้ายสวนกล้วยมีบ้าน ๕ หลัง 

๒) ผู้หญิง ๒ คนนั้นหน้าตาคล้ายกันราวกับฝาแฝด 

๓) ฝูงชนวิ่งกรูเข้าไปเก็บเมล็ดพันธุ์ข้าวที่ลานพิธีแรกนาขวัญ 

๔) กรรมการคณะนี้กําลังประชุมพิจารณาผลการสอบของนักเรียน

** คําที่พิมพ์ตัวหนา คือ หลัง คน ฝูง คณะ เป็น คําลักษณนาม บอกลักษณะของ คํานามสามัญ คือ บ้าน ผู้หญิง ชน กรรมการ (คําที่พิมพ์ตัวเอนหนา)

ตัวอย่างคําลักษณนามอื่นๆ เช่น คน เล่ม อัน ชิ้น สาย แท่ง กระบอก    ซี่ กลุ่ม โขลง หมู่ กอง ชุด พวก เหล่า ทะลาย ฯลฯ

• คําอาการนาม

อ่านและพิจารณาประโยคต่อไปนี้

๑) การสลักกาบกล้วยเป็นงานฝีมือของคนไทย 

๒) กล้วยหอมไม่มีความลับกับเพื่อนรัก

** คําที่พิมพ์ตัวหนาในประโยคตัวอย่างข้างต้น เป็นคํานามที่เกิดจาก การแปลงคํา กริยาให้เป็นคํานาม มักมีคําว่า การ หรือ ความ นําหน้า เช่น การพูด การเขียน ความรัก ความเมตตา ฯลฯ เรียกว่า คําอาการนาม