เป็นยุคของดนตรีในระหว่างศตวรรษที่ 17-18 การสอดประสาน เป็นลักษณะที่พบได้เสมอในปลายยุค ในช่วงต้นยุคมีการใช้ลักษณะการใส่เสียงประสาน(Homophony) เริ่มนิยมการใช้เสียงเมเจอร์ และไมเนอร์   แทนการใช้โหมดต่าง ๆ

       การประสานเสียงมีหลักเกณฑ์เป็นระบบ มีการใช้เสียงหลัก (Tonal canter) อัตราจังหวะเป็นสิ่งสำคัญของบทเพลง การใช้ลักษณะของเสียงเกี่ยวกับความ ดัง-เบา  เป็นลักษณะของความ ดัง-เบา  มากกว่าจะใช้ลักษณะค่อยๆ ดังขึ้นหรือค่อย ๆเบาลง  (Crescendo, diminuendo)

       ไม่มีลักษณะของความดังค่อยอย่างมาก (Fortissimo, pianissimo)  บทเพลงบรรเลงด้วยเครื่องดนตรีเป็นที่นิยมมากขึ้น บทเพลงร้องยังคงมีอยู่และเป็นทีนิยมเช่นกัน นิยมการนำวงดนตรีเล่นผสมกับการเล่นเดี่ยวของกลุ่ม  เครื่องดนตรี 2-3 ชิ้น(Concerto grosso)

       นักดนตรีที่ควรรู้จักคือ มอนเมแวร์ดี, คอเรลลี, วิวัลดี, บาค, ฮันเดล